Соғыс ардагері Михаил Головатюк Жеңістің 80 жылдық мерейтойын асыға күтіп жүр. Бар болғаны 16 жасында әскерге аттанған жауынгер Иркутск-Байқал теміржолын салуға атсалысқан. Сұрапыл соғыстың ортасынан аман оралған майдангер бейбіт заманда да бос отырып көрмеген. Қаруын күрекке алмастырып, кен байыту саласында аттай 35 жыл қызмет етті.
Михаил Головатюк 97 жаста. Ол өлкедегі ардагерлердің ең жасы менмін,- деп әзілдейді. Бүкіл өмірі ауыр еңбекпен, әскери тәртіппен өрілсе де қарияның қимылы ширақ, сөзі анық. Қарт жауынгер соғыс жылдарын бастан-аяқ өткерген. Мергендер мектебін тәмамдаған. От пен оқ ортасындағы күндерді бір сәт ұмытқан емес. Әсіресе қарулас жолдастары арасындағы адал достықты айтудан жалықпайды.
Михаил Головатюк, соғыс ардагері: - Әскери өмірде адал достыққа куә болдым. Қатарымызда қазақ та, өзбек те, қырғыз да болды. Бөлініп, дауласқан емес. Бір-бірімізге көмекке дайын тұратын едік. Одан соң ешқайсымыз еңбек етуден қашқан жоқпыз. Тер төкпей, жетістікке жетем деу бос сөз. Әркім өз міндетін әділ атқарса, бәріне қол жеткізуге болады.
Михаил Головатюк соғыстан оралған соң, қол қусырып отырған емес. Зауытта балқытушы болып еңбек етіп, аз уақытта бригадирлікке дейін көтерілді. Отбасын құрып, үш ұл тәрбиеледі. Қазір немере-шөбере сүйіп отырған ақсақал балаларына ақыл айтып, кеңесін беріп отырады.
Владимир Головатюк, соғыс ардагерінің ұлы:
- Әкем үнемі еңбектің наны тәтті екенін айтып отырады. Адалдықтан танба деп ескертіп келеді. Бала кезден осы өсиетті естіп өстік. Жаман болған жоқпыз. Білім алып, өз жолымызды таптық. Енді балаларымызды да соған тәрбиелеп жатырмыз.
Қазір облыста 13 соғыс ардагері ғана қалды. Қарт жауынгерлердің қатары күн санап сиреп барады.
Эльмира Ахметова, Дмитрий Пыхтин
